9. Sinfonie (Beethoven)

Dr Ludwig van Beethoven (1770–1827); Gmäld vom Joseph Karl Stieler, 1820

Die 9. Sinfonii in d-Moll op. 125 isch die letschti Sinfonii vom Komponist Ludwig van Beethoven, won er fertig gschriibe het. Si isch die ersti Sinfoniikantate, was e Bruch in dr Gschicht vo dr Muusig bedütet und het Generazioone vo Musiker beiiflusst. Hüte isch si uf dr ganze Wält bekannt und isch äis vo de populärste Wärk in dr klassische Muusig.

Im letschte Satz vo dr Sinfonii het dr Beethoven näben em Orschester Gsangssoliste und e gmischte Chor iigsetzt. Für e Teggst het er s Gedicht An die Freude vom Friedrich Schiller gnoo.[1] 1972 het mä s Hauptthema vom letschte Satz zur Öiropahümne erkläärt und es isch 1985 vo dr Öiropäische Gmäinschaft as iiri Hümne aagnoo worde. As Grund het mä aagee, ass si e Sinnbild für d Wärt sig, wo alli däile, und für d Äihäit in dr Vilfalt. S Autograaf, wo in dr Staatsbibliothek z Berlin isch, het d UNESCO am 4. Septämber 2001 in s Wältdokumäntenerb (Memory of the World) ufgnoo.

  1. Fir da gaischdesgschichdlicha Hendrgrond von däm Gedicht vom Schwôba Schiller sait dr schwäbische Forschr Reinhard Breymayer, mr däd schwäbisch-piedischdischa Eîfluss bsondrs bei de Vers "Brüder - überm Sternenzelt/ muß ein lieber Vater wohnen" märga, ond där Eîfluss komm au voma Schwôba, nemlich vom Aschdronoma ond Bfarrer Philipp Matthäus Hahn här. Däm seî "Liebestheologie" hôdd dui väderlich Liab Goddas ond dui Brudrliab (Philadelphia) bsondrs rausgschdeld. Gugg amôl â: Reinhard Breymayer: Erhard Weigels Schüler Detlev Clüver und sein Einfluss auf Friedrich Christoph Oetinger(1702–1782) […] In: Katharina Habermann, Klaus-Dieter Herbst (Hg.), Erhard Weigel (1625–1699) und seine Schüler. Universitätsverlag Göttingen, Göttingen 2016, S. 269–323, hier S. 317–322: "Nachweis einer Verbindung zwischen dem mit Mozart und Beethoven vertrauten Franz Joseph Reichsgraf von Thun und Hohenstein, dem Mechaniker Philipp Gottfried Schaudt und dem Pfarrer Philipp Matthäus Hahn. Findet sich eine Spur von Hahns Theologie in Schillers Ode "An die Freude"? – Dr Graaf Thun-Hohenstein ischd wia seî Onggl Joseph Friedrich Wilhelm Reichsfürst von Hohenzollern-Hechingen Bschdeller von ara astronomischa Maschêê vom Hahn gwäa ond au dr Mâ von ara Ondrschdiddsere vom Mozart ond vom Beethova, nämlich von dr Maria Wilhelmina, geborener Reichsgräfin von Uhlfeld. Dadrzua ischdr au dr Schwiigrvaddr vom Karl Alois Fürst von Lichnowsky gwä. Där hôdd da Mozart ond da Beethova solang onderschdiddsd, bisr sich mit däne zwôî vergrachd hôdd. Jeds leit neierdengs a ganzas Buoch ibr da Eîfluss vom Philipp Matthäus Hahn seinr "Liebestheologie" uff da Schillr ond seî Gedicht "An die Freude" vor: Reinhard Breymayer: "Astronomie, Kalenderstreit und Liebestheologie. Von Erhard Weigel und seinem Schüler Detlev Clüver über Friedrich Christoph Oetinger und Philipp Matthäus Hahn zu Friedrich Schiller, Johann Andreas Streicher, Franz Joseph Graf von Thun und Hohenstein, Mozart und Beethoven. Heck, Dußlingen, 2016. 227 S. DIN A 4. - ISBN 978-3-924249-58-8. Vor allam dr Streichr ist a wichtigr Middlsmâ zwischam Piedismus und em Beedhova'.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy